Viajamos con Moto! Olé! (We reizen per Motor! Joep

De afgelopen weken hebben we over het algemeen besteed aan de voorbereidingen en veel geregel voor de motor. We hebben teveel spullen, véél teveel spullen. Onze eigen bagage slinkt drastisch terwijl de motor iedere keer weer een ander reserve onderdeel of spuitbus erbij krijgt. We denken met heimwee terug aan het begin van de reis, met ieder één tas van 15kg. Als we de motor aan het bepakken zijn breekt het zweet ons uit: hoe krijgen we deze spullen ooit allemaal op de motor? Uiteindelijk is het gelukt! Met voorop 3 tassen, achter 2 zijtassen met daarbovenop de 2 backpacks: imagine... De monteur loopt hoofdschuddend rond, klagend dat het een motorfiets is, geen vrachtwagen. Gelukkig weet een Zwitser ons bemoedigend te vertellen dat hij wel eens mensen heeft gezien met meer bagage, dat stelt ons iets gerust.

We zijn eindelijk, op het heetst van de dag, vertrokken uit Buenos Aires. Zo gewend aan de vele hoge huizen, dat toen deze verdwenen, er een gevoel van heimwee van ons meester maakte: we gaan verder! Rijdend over de eindeloze pampa´s, groots en uitgestrekt met saaie, rechte wegen. Weilanden met koeien, zo groot dat je de afrastering niet kan zien. Hier komt dat héérlijke vlees vandaan, een intens rijke smaak die we in Nederland niet kennen.

Om half negen in de avond komen we aan in Azul bij een leuk motorhostel met een heerlijke tuin. We slapen onder een kleine treurwilg. Binnen is een douche en een keukentje. De muren van het hostel zijn volgeschreven en getekend door reizigers die voor ons waren. Het is als een dagboek dat geopend wordt. We hebben het gevoel deel te worden van een wereld waarvan we vooraf het bestaan niet wisten: de wereld van de reizigers per motor. Ze reizen veel, voor langere tijd, vaak de hele wereld over. Ze zijn gepensioneerd of hebben een tijdelijke baan waarmee ze veel geld verdienen en de rest van het jaar kunnen reizen. Zóveel verhalen en adviezen, avonturen en persoonlijkheden. Bijzondere ervaringen!

Morgenochtend willen we vroeg verder. Het is hier zo warm dat we de hele middag onder de treurwilg limonade gedronken hebben. Al probeert de man van het hostel ons te verleiden met een heerlijke parilla morgenavond. We gaan naar Sierra de la Ventana: wandelen in de weerspiegeling van het raam...