Waarom toch zo veel grote geweren?

Het is veilig hier, wat bijna niet anders kan met al die militairen met gigantische mitrailleurs. Het was wel even slikken maar nadat Wouter met een paar van die jonge gastjes op de foto ging, was de angst verdwenen. Het klassieke beeld van gevaarlijk Colombia is ouderwets geworden en we hebben nog geen enkele toerist gehoord met nare verhalen. Wel vragen Colombianen vaak hoe wij Colombia zien, of we het mooi vinden, naar onze zin hebben en hoe de mensen in ons land tegen Colombia aankijken. Colombianen zijn heel gastvrij, ze weten dat hun land niet onbevlekt op de wereldkaart staat en proberen hun imago met alle macht te verbeteren.

Via de grens met Ecuador zijn we door een mooie groene vallei richting Popayan gereden. Vanuit daar hebben we de meest uitdagende off-road track gereden van de laatste maanden! Een rotsachtig modderweg met ontelbare gaten en holen. We reden door een groot regenwoud over een hoge pas, hoe verder we reden, hoe harder het begon te regenen. We reden door maar twijfelden steeds om om te draaien maar de nieuwsgierigheid won, waren benieuwd wat we aan de andere kant van het woud zouden aantreffen! Daar zouden overblijfselen zijn van een vijfduizend jaar oude cultuur die zeer hoog ontwikkeld was. Na vier uur ploeteren kwam de zon weer te voorschijn en arriveerden we in San Augustin. Daar hebben we de bijzondere San Augustin cultuur leren kennen en werden rondgeleid door Jerry Lewis. De kleine, spraakzame gids heeft ons veel laten lachen en vertelde dat deze cultuur onder andere al hersenoperaties uitvoerden, met charca´s werkten en hun overledenen begroef als mummies zoals de Egyptenaren: interessant!

Na San Augustin zijn we naar de Zona Cafetera gereden, naar het gezellige dorp Salento, waar we een paar dagen van de mooie natuur hebben genoten, koffietjes gedronken en veel kolibries en de hoogste palmsoort ter wereld hebben gezien.

We zijn inmiddels een week in Medellin, een super moderne stad met interessante architectuur maar zonder de kneuterige gezelligheid waarvan we houden. We ontmoeten interessante mensen en praten veel. We hebben onze eerste salsales gehad en wonen in een hostal waar de helft van de mensen iedere avond stoned is, wél een relaxte sfeer daardoor...

We hadden een ´te koop´ flyer gemaakt die we wilden ophangen in verschillende hostals. We gingen met de motor, dat zou meteen een goede indruk maken. We reden weg vol goede moed maar waren de tweede bocht nog niet om of de motor sloeg plotseling af. We reden een paar straten verder en met een enorme schok kwam de motor weer tot stilstand, midden op een drukke tweebaans weg. Ik duwde hem snel het trottoir op en we keken waar het probleem vandaan kon komen, het was voor ons een raadsel... We besloten zo hortend en stotend maar verder te rijden tot de motor de draad weer een beetje te pakken had. JEZUS! hadden we eindelijk besloten hem te gaan verkopen krijgt ie van die vreemde kuren! Net weg bij het vierde hostal begaven de knipperlichten het en dus besloten we hem maar regelrecht naar de garage te rijden. Intussen hebben we hem flink opgepimpt en een goede schoonmaakbeurt gegeven. We hebben een netgetrouwd Pools koppel voor hem gevonden, hopelijk gaat het wat worden tussen die drie!