Overleven in het regenwou(t)!

De camping in Esquel was fantastisch: midden in het centrum, in de achtertuin van een gepensioneerde backpacker. Met zijn allen samen koken: zelf pizza´s bakken in de steenoven, gnocchi productie voor 20 man, warm water de hele dag... heerlijk! Na drie nachten werd het weer tijd verder te gaan, anders komen we nooit in Mexico!

Rijdend door de gele velden begon het na 6 maanden droogte te regenen. Voor ons wat minder want het werd zó koud, het sneeuwde op de bergtoppen. Hoe dichter bij de grens hoe heftiger de regen. Bij de grenspost verliep alles soepel en konden we snel door richting Futuleufu. Ons besluit stond vast met dit weer niet verder naar het zuiden te gaan. Terwijl Sanne de eerste chileense pesos uit de muur trok sloeg Wouter een fantastische man aan de haak met een B&B! Daar aangekomen konden we bij het hout gestookte fornuis, waar Sanne meteen verliefd op werd, al onze spullen drogen. De regen brengt ons in mooie hospedajes en weerhoudt ons ervan ons tentje op te zetten. Wat een luxe!!!

Na twee nachtjes en een fantastische wandeling reden we weg uit Futuleufu met de laatste zonnestralen. We waren de eerste bocht nog niet om of het begon al weer drijgend te druppellen... Steeds harder en harder, het water spoot echt overal uit de bergen en denderde in steeds breeder wordende rivieren door de dalen. In deze omgeving stroomt dan ook een van de 5 wildste rivieren voor Rafting ter wereld! Op iedere berghelling waren wel 10 watervallen tegelijk te zien. Heel mooi als je lekker droog zit!! Uhm.. We werden drijf nat (tot Wouters boxer aan toe!) en dan wordt het met de wind echt héél koud. Na 2 uur ploeteren waren we in ieder geval op de helft van onze tocht naar Chaiten, waar we twee tickets hadden voor de boot van 21:00 uur. We gingen een kleine Casa de Té binnen waar een inheemse familie in hun huiskamer eten serveerden en kregen een fantastische hamburger met aardappelpuree en thee, hmmm! We plakten onszelf tegen het kleine kacheltje om onze spijkerbroeken droog te stomen. Na twee uur zaten we er nog, eindelijk een beeje op temperatuur... Op naar de boot!

Bij de politiepost 20km voor Chaiten kregen we nog een thee van een behulpzame politieagent. Ik had 10 minuten ervoor nog een stuk naast de motor gerend en had het nu weer een beetje warm, maar Wouter had het zó koud dat hij niet meer normaal kon praten of iets vasthouden, ALLES BIBBERDE!

We zijn uiteindelijk aangekomen in Chaiten en hoe dichter we de zee naderden, hoe meer het opklaarde. Het dorp Chaiten is vorig jaar mei door een naastliggende vulkaan getroffen en er is een heel groot deel verwoest en weggespoeld, heel aangrijpend om te zien. De as van deze vulkaan uitbarsting is tot honderden kilometers in de omgeving neergedaald. Het heeft een grote invloed op de mensen, nog steeds, het stof is overal. We zien al weken lang het lichtgrijze stof langs de weg, in huis, op het land. Het goede is dat de verbroedering tussen Chili en Argentinië in dit deel van Patagonië enorm is versterkt! En na een lange tijd wordt de grond erg vruchtbaar. Aangekomen in Puerto Montt hoorden we van onze señora de hospedaje dat er in de nacht na ons vertrek weer een uitbarsting was en de aanwezige inwoners zijn geevaccueerd. Ongelooflijk! We zagen gisteren wel wat rook, maar verder was het heel rustig, zelfs geen wind...

De motor houd ook niet van regen en doet het niet meer. We hebben hem in Chaiten op de boot geduwd en in Puerto Montt er weer afgeduwd. We denken dat er iets mis is met de accu of electriciteit. Een super aardige Chileense bootgenoot heeft samen met Wout vanmorgen nog een paar uur gesleuteld in de hoop hem weer aan de praat te krijgen, maar helaas. Dus hebben we de motor naar het dichtstbijzijnde hostel met garage geduwd en zijn op zoek gegaan naar andere motoren in deze stad.
Bij een bar stonden twee moooooie motoren, dus vroegen we binnen van wie ze waren. Het bleken de eigenaren van deze club te zijn en we kregen het nummer van de sleepservice voor morgen ochtend 9 uur.
Vandaar dus ook dat we tijd genoeg hebben verhalen op te schrijven!
Morgen dus op naar Puerto Varas om de motor bij te staan tijdens de operatie!